De Highlands omvatten de hooglanden boven de lijn Dundee-Greenock, dus zo ongeveer het gehele gebied rondom de Speyside. Je zou ook kunnen spreken van het gehele gebied ten noorden van Firth of Clyde in het westen en de Firth of Tay in het oosten dus de lijn tussen Glasgow en Edinburgh.
De meeste single malt whisky's worden gedistilleerd in de Highlands. Alleen al de helft van alle whisky komt uit de Speyside.
Omdat het gebied zo groot is en whisky's even zo verschillend zijn is het gebied onderverdeeld:
Je moet er even een stukje voor rijden, Pulteney Visitor Centre in Wick
Het landschap van de Centrale Hooglanden is intens romantisch met diepe ravijnen en glinsterende meren tussen de bergen. De vruchtbare valleien langs de rivier de Tay en zijn zijrivieren, de Earn en de Tummel, trokken de aandacht van de eerste grote distilleerders.
Gerst groeit gemakkelijk in de weelderige valleien, waar water en turf in overvloed is. De regio is nooit officieel onderverdeeld, maar in de 19e eeuw begonnen blenders te verwijzen naar verschillende whiskydistricten binnen de regio, zoals Perthshire malts.
De stad Perth werd de hoofdstad van Schotland, met gemakkelijke toegang tot Highland malt whisky en Lowland grain whisky en markten. Tegenwoordig strekken de Centrale Hooglanden zich uit van Loch Lomond en The Trossachs in het zuiden, over de Stirlingvlakte en in de Ochil Hills, die het vruchtbare Strathearn en het bergachtige Badenoch omvatten.
De malts uit deze uitgestrekte regio zijn meestal licht en zoeter dan andere Highland-mouten en geurig met bloemen, fruit, honing en kruiden.
Tot de bekendste distilleerderijen in deze regio behoren: Aberfeldy, Blair Athol, Dalwhinnie, Edradour, Glengoyne, Glenturret, Tomatin en Tullibardine.
Het grootste deel van de gerst en mout voor de distilleerderijen kwam uit het zuidelijke deel van de regio; vooral van het Black Isle, aan de overkant van de Moray Firth van Inverness. Dit was ook de locatie van de eerste bekende commerciële distilleerderij van Schotland, genaamd Ferintosh. De eigenaar Duncan Forbes uit Culloden, een prominente aanhanger van de regering, had zijn distilleerderij in 1689 laten afbranden door de Jacobieten, waarvoor hij als compensatie het recht had gekregen om voor altijd belastingvrij te distilleren. Toen dit recht in 1784 werd ingetrokken, produceerde de familie tweederde van de whisky die legaal in Schotland werd geproduceerd.
Alle distilleerderijen in de Noordelijke Hooglanden bevinden zich aan de kust, behalve Glen Ord, dat slechts iets meer dan twee kilometer van de zee ligt. Het is waarschijnlijk dat deze nabijheid de smaak van de whisky beïnvloedt en het zoutgehalte aanzienlijk verbetert. Over het algemeen zijn deze whisky's complex, medium-bodied en soms pittig en enigszins rokerig.
Tot de beroemdste distilleerderijen in de Noordelijke Hooglanden behoren: Balblair, Clynelish, Dalmore, Glenmorangie, Glen Ord, Old Pulteney en Wolfburn.
De regio East Highlands ligt "rondom" de kustplaats Aberdeen. Het terrein is rijk en vruchtbaar, er zijn velden met Angus-bessen, vruchtbare rode grond van Mearas en glooiende heuvels van Garioch, Aberdeenshire, Buchan en Banff
Ooit waren er veel distilleerderijen in dit gebied die kunnen worden onderverdeeld in twee groepen die ongeveer overeenkomen met de oude grenzen van de graafschappen Forfarshire en Aberdeenshire. De stad Aberdeen was ooit de thuisbasis van wel een dozijn distilleerderijen
De malts in dit gebied zijn meestal medium-bodied tot krachtig, zacht en zoet, maar met een droge afdronk die typisch is voor Highlands. Ze zijn ook vaak enigszins gerookt. Soms doet het denken aan karamel met tonen van citrus, gember en kruiden. Deze whisky's profiteren van de rijping in dure sherryvaten, waardoor ze een opmerkelijke rijkdom aan smaken hebben.
Tot de bekendste distilleerderijen in de East Highlands behoren: Fettercairn, Glendronach, Glen Garioch, Knockdhu en Royal Lochnagar.
Geloof het of niet, er zijn maar weinig gelicentieerde distilleerderijen in de West Highlands, afgezien van die in Campbeltown op het schiereiland Kintyre.
Patrouilleren in zo'n uitgestrekt en afgelegen gebied was bijna onmogelijk, en de magistraten, die ook grondbezitters waren, hadden de neiging om smokkelaars te bevoordelen. De distillatie was kleinschalig, omdat de gerstoogst in de regio te lijden had onder veel regenval en slechte grond; daarom werd het grootste deel van de whisky lokaal gedronken, hoewel een deel illegaal werd verkocht op de grote veemarkten van Lairg en Falkirk.
Het is kenmerkend dat de meeste bekende distilleerderijen in de Westelijke Hooglanden gemakkelijk over zee bereikbaar zijn vanuit Glasgow. In het gebied is transport altijd een probleem geweest. De twee overgebleven aan de westkust, met uitzondering van die in Campbeltown, zijn verbonden met de spoorlijn: Oban en Fort William. Campbeltown is een speciaal geval, omdat het altijd toegang heeft gehad tot lokale steenkool en gerst van het schiereiland Kintyre, evenals zeetransport.
Tot de bekendste distilleerderijen in de West Highlands behoren: Ben Nevis, Oban en Springbank.
